Ortadoğu bölgesindeki çatışma ve istikrarsızlık ortamının ardında İran - Suudi Arabistan rekabeti bulunmaktadır. Bununla birlikte bu rekabetin politik doğası, çoğunlukla ana akım medya tarafından aşırı derecede basitleştirilmiştir. Benzer biçimde İran – Suudi Arabistan rekabetinin içindeki kimlik politikaları üzerine yazılmış literatürün büyük bir kısmı bölgesel istikrarsızlıkların kökeni ve kaynağını ağırlıklı olarak tarihlerinin genel ve betimleyici bir hesabını sunmuş veya oyuncuların iktidar mücadeleleri içerisinde Sünni ve Şii İslam’ın politikleşmesine ve manipülasyonuna odaklanmıştır. Halen mevcut olan kimlik politikaları üzerine teorileri sentezleyen, yani Primordializm, araçsallık, (...) ve sosyal inşacılık, bu araştırmanın teorik modelini oluşturmaktadır. Bu modelde, mezhepsel kimlik – Ortadoğu toplumlarının ve yanı sıra bölgesel tarihin bir gerçeği olarak – sadece politik süreçler üzerine muazzam etkileri ölçülmedi, ayrıca politik uygulamalarda her düzeydeki politik aktörlerin kullanımıyla karşılaştırılmıştır. (shrink)

Günümüzde hızla yayılan, insanların hayat kalitesini ve mutluluğunu olumsuz olarak etkileyen yalnızlık, özellikle Amerika ve Avrupa’da en önemli toplumsal sorunlardan birine dönüşmüştür. İngiltere’de yalnızlıktan sorumlu bakanlık kurulmasına kadar varan bu olgunun, Türkiye’de özellikle genç nesli temsil eden üniversite öğrencilerinde ne düzeyde olduğu, bu araştırmanın temel araştırma konularından birini oluşturmaktadır. Bu araştırma, Ordu üniversitesinin değişik fakültelerinde öğrenim gören 416 öğrenci örneklemi üzerinde yürütülmüştür. Anket formunda; UCLA yalnızlık ölçeği, dini başa çıkma ve hayat memnuniyeti ölçekleri kullanılmıştır. Ayrıca katılımcıların bireysel dindarlık algıları ve (...) sosyal medya kullanım düzeylerini belirlemeye yönelik sorular oluşturulmuştur. SPSS istatistik programıyla yapılan analizler sonucunda; dindarlık algısı ile yalnızlık, olumsuz dini başa çıkma, sosyal medyada görünürlük düzeyi ve kullanılan sosyal medya sayısı arasında negatif yönde; dindarlıkla olumlu dini başa çıkma arasında ise pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. Ayrıca öznel dindarlık algısı cinsiyet üzerinde farklılığa açmazken, hayat memnuniyeti üzerinde farklılığa yol açtığı anlaşılmıştır. Yalnızlık ile olumlu dini başa çıkma, hayat memnuniyeti ve mesajlaşma arasında negatif yönde ilişki ve etkileşim tespit edilirken, hayat memnuniyeti ile olumlu dini başa çıkma arasında pozitif, olumsuz dini başa çıkma arasında negatif yönde ilişki ve etkileşimin varlığı bulgulanmıştır. Bu çalışma birçok değişkenin birbiri ile ilişki ve etkileşimini ele alması bakımından önemlidir. (shrink)

The main evidence used in a matter of proving prophethood in Kalām is miracles. For this reason, other extraordinary situations that miraculously occur have always been on the agenda of theologians. Of these the most similar to miracle is karāma events that occur extraordinary in the hands of Walī. Karāma has been discussed on certain theoretical grounds in kalām books during the beginning period of Sunnī kalām. As in other theological debates, the leading adversaries of Sunnī theologians in the issue (...) of karāma were Muʿtazilite theologians. This study discusses approaches towards karāma in early period of Sunnī kalām. Accordingly, the scholars who determined the basic approaches of Ashʿariyya and Māturīdiyya kalām schools are included in the study. İmām al-Ashʿarī, Ibn Fūrak, al-Bāqillānī, ʿAbd al-Qāhir al-Baghdādī, Abu’l-Maʿālī İmām al-ḥaramayn al-Juwaynī, Abū ʿAbdallāh al-Ḥalīmī and Abū Isḥāq al-Isfarāyīnī from Ashʿarī school; Abū Manṣūr al-Māturīdī, Ḥakīm as-Samarqandī, Abū al-Yusr al-Bazdawī and Abū al-Muīn an-Nasafī from Māturīdiyya school, in this context, are included in the study. Besides, some authors from fields other than kalām are included in the scope of the study in order to determine the first use of the concept of karāma and different approaches are discussed. In the study, after the views of the theologians on the subject are presented descriptively, these views are critically assessed. (shrink)

Zamanda özdeşlik problemi felsefe tarihinin en önemli ve temel problemlerinden birisidir. Fakat bu özdeşlik problemi sadece fiziksel nesnelerde değil, bilincin özdeşliğinde de kendisini gösterir. Bilincin özdeşliği problemi onun salt bir tanımlama mı yoksa kendi içinde bir varlık olarak ontolojik bir statüsü olup olmadığı mı sorusuyla ilgilidir. Bu makalede demet teorisi gibi önde gelen bilinç teorilerinin bilincin geçişi veya bölünmüş zihin gibi temel problemlerin çözümünün açıklanmasında yetersiz olduklarını zaman felsefesinin bir kuramı olan dört-boyutçuluğun özdeşliğin geçişi konusundaki çözümlere yönelik yaklaşımını uyarlayarak savunacağım. (...) Bu amaçla Theseus’un gemisi ve Chisholm’un kahve kupası gibi felsefenin bilinen örneklerini verecek ve aynı örnekleri bilincin geçişine uygulayacağım. Bu örneklerden hareket ederek, B-serisi yargılamalarıyla (özellikle Ezelicilikle) ışınlanma paradoksunun çözümünü öne süreceğim. Bilinç benzeri nesnelerden kastın, bilincin var olmasını sağlayan bir zamansal ilişki mi yoksa bu ilişkilerden soyut bir ontolojik statü mü olduğu sorununa da değineceğim. Eğer bilinç ve nesneler arasındaki bu ilişki ortaya konulursa Parfit ve diğer filozofların ortaya koyduğu benzeri sorunların çözülebileceğini düşünüyorum. Bunu yaparak bilincin diğer tüm uzay zaman nesneleri gibi mereolojik (parça bütün ilişkisi bağlamında) bir özü olduğunu ileri süreceğim. Bu sebeple de demet teorisini ve Parfit’in çözümünü, Sider’ın Perry ve Prior’a karşı argümanlarından analojiyle reddedeceğim. Bu sayede argümanımı özdeşliğin analitik metafizik konumu lehine güçlendireceğim. (shrink)

Kelâm’ın şerh ve hâşiye döneminin önde gelen metinlerinden biri Teftâzânî’nin Şerhu’l-Akāid adlı şerhidir. Nitekim üzerine İslâm dünyasının muhtelif bölgelerindeki âlimler tarafından birçok hâşiye çalışması yapılmıştır. Bunlar arasında öne çıkan en meşhur metinlerden birisi Hayâlî’nin yazmış olduğu Hâşiye alâ Şerhi’l-Akāidi’n-Nesefiyye adlı eserdir. Nitekim Hayâlî’nin bu hâşiyesi, Şerhu’l-Akāid üzerine yazılan hâşiyeler arasında üzerine en fazla hâşiye yazılan eserdir. Kâtib Çelebi, Leknevî ve Taşköprülüzâde gibi âlimler Hayâlî hâşiyesi hakkında övücü ifadeler kullanmıştır. Ayrıca Hayâlî’nin bu hâşiyesi Osmanlı kelâm kitapları hiyerarşisinde Şerhu’l-Akāid’den daha üst bir (...) metin olarak değer görmüştür. Bu kadar ilgi gören bir hâşiye hakkında Kâtib Çelebî’nin zikrettiği bir iddia dikkat çekmektedir. Kâtib Çelebî, Hayâlî hâşiyesinin kaynağının Memlük ulemasından İbn Ebî Şerîf’in Şerhu’l-Akāid hâşiyesi olduğu hakkında bir bilgiye yer vermektedir. Dolayısıyla Hayâlî, hâşiyesini İbn Ebî Şerîf’in hâşiyesinden alıntı yaparak kaleme almış olabilir. Bu iddianın tahkik edilmesi çalışmanın temel konusunu oluşturmaktadır. Bunu yaparken iki muhaşşînin yaşadıkları ve eserlerini kaleme aldıkları zaman dilimi göz önünde bulundurulmuştur. Diğer taraftan iki hâşiyenin muhteva analizinin yapılması da iddianın tahkik edilmesi için temel bir ölçüt konumundadır. Böylece ana konu bazında benzerlikler ve farklılıklar ortaya konularak iki hâşiyenin karşılaştırılmasına olanak sağlanmıştır. Muhteva analizinde eşyanın hakikatleri, ilim sebepleri, âlemin temel bileşenleri, Allah’ın sıfatları, rü’yetullah, insan fiilleri ve ahiret hayatı ile ilgili meseleler olmak üzere yedi konu başlığı tercih edilmiştir. Bu başlıklar altında konular detaylı bir şekilde aktarılmayıp yalnızca benzerlikler ve farklılıkların ortaya konulabilmesi için seçme pasajların verilmesi yeterli görülmüştür. Çalışmada yöntem olarak doküman çözümlemesi/analizi kullanılmıştır. Sonuç olarak bu iddia tahkik edildiğinde durumun Kâtib Çelebî’nin aktardığı gibi olmadığı tespit edilmiştir. Nitekim iki muhaşşînin doğum ve ölüm tarihleri diğer taraftan hâşiyelerini yazım tarihleri incelendiğinde bu iddianın mümkün olmadığı ortaya çıkmıştır. Hayâlî hâşiyesini yaklaşık olarak 862/1458, İbn Ebî Şerîf ise 889/1484 veya 895/1490 yılında kaleme aldığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla tarihsel olarak Hayâlî’nin İbn Ebî Şerîf’ten alıntı yapması mümkün görünmemektedir. Kâtib Çelebî’nin aktardığı bilginin yanlışlanması tam tersi bir durumun olma ihtimalini gündeme getirir. Yani İbn Ebî Şerîf, hâşiyesini yazarken Hayâlî’den faydalanmış olabilir. Bu düşüncenin doğrulanması veya yanlışlanması için her iki hâşiye arasında muhteva analizinin yapılması gerekmiştir. İki hâşiyenin muhtevaları karşılaştırıldığında ise büyük oranda benzerliklerin olduğu görülmüştür. Öyle ki bazı yerlerde cümleler birebir aynı iken bazı yerlerde benzer ifadeler kullanılmıştır. Ancak İbn Ebî Şerîf’in hâşiyesi Hayâlî’nin hâşiyesine göre daha uzundur. Öyle görünüyor ki İbn Ebî Şerîf hâşiyesini, Hayâlî hâşiyesi temelinde inşa etmiştir. (shrink)

Müslümanların kitabı olan Kur’an inzal olduğu zamanlardan beri hem Müslümanları hem de diğer din mensuplarını ilgilendire geldi. Kur’an’ın mesajını doğru bir şekilde anlamak için mütekellimler fakihler, filozoflar ve sufiler birtakım görüş açıları geliştirerek Kur'an'ı kendi zaviyelerinden anlama çabasına girdiler. Her grup Kur'an'ı doğru bir şekilde anlama faaliyetlerinde umum-husus muhkem-müteşabih, siyak-sibak hakikat-mecaz gibi bazı açıklama mekanizmalarına başvurdu. Bu makalede, genel olarak Kur'an’ı anlamak üzere geliştirilmiş bazı bakış açılarına değinilirken Öztürk’ün söz konusu makalesi özgülünde, Kur’an’ı anlamak üzere yeni bir bakış açısı olarak (...) geliştirilmiş ‘Tarihselci Perspektif’ de eleştirilecek ve tarihselci perspektifin teolojik/itikadî açıdan ortaya çıkaracağı olası birtakım sorunlara da işaret edilecek. Böylece Kur’an’ı anlamak üzere geliştirilen tarihselcilik başta olmak üzere bazı yaklaşımlara yönelik kendi fikrimizi beyan etmiş olacağız. (shrink)

"Critical Approaches to International Relations: Philosophical Foundations and Current Debates explores the achievements of a wide variety of critical approaches in International Relations theory, discusses the barrage of criticism and theoretical openings they levied against the IR orthodoxy and suggests future potential of critical IR scholarship to improve not only our explanatory possibilities, but also our ethical and practical horizons. In line with this broad objective, the book examines a number of influential approaches within critical IR scholarship, including core strands (...) of critical IR theory such as Marxism, post-structuralism, Feminism, post-colonialism and green politics as well as some sub-school approaches such as Marxist theories of imperialism, dependency perspective, uneven and combine development and non-western IR theory. Contributors are: M. Kürşad Özekin, Engin Sune, Çağdaş Özeniş, Gözde Turan, Mine Nur Küçük, Neslihan Dikmen Alsancak, Zeynep Arıöz, Pınar Akgül, and Altuğ Günar"--. (shrink)

Adudüddîn el-Îcî’nin (ö. 756/1355) er-Risâletü’l-vaz‘iyye adlı eserinin esas konusunu oluşturan müphem lafızlar meselesi müteahhir dönem İslâm düşüncesinin iki büyük ismi olan Sa‘duddîn et-Teftâzânî (ö. 792/1390) ile Sey- yid Şerîf el-Cürcânî (ö. 816/1413) arasında mantık ve dil felsefesi açısından ciddi bir ihtilaf konusuna dönüşmüştür. Tartışmanın izleri geç dönem Osmanlı filozoflarından İsmail Gelenbevî (ö. 1205/1791) ve şârihlerine kadar takip edilebilmektedir. Bu makalede ben; söz konusu tartışmayı, çağdaş dil felsefesindeki bağlam duyarlı terimler prob- lemine atıfla ele alıyorum. Yazı boyunca hem Îcî’nin risalesini izleyen (...) literatürü kullanarak konunun dil felsefesi geleneğindeki seyrini hem de mantık eserlerine müracaatla Teftâzânî’nin bu tartışmayı nasıl bir mantık meselesine dönüştürdüğünü inceliyorum. Böylece Teftâzânî’den Gelenbevî’ye kadar bazı filozofların, bağlam duyarlı terimlerin mantıksallaşmasına yönelik katkı veya eleştirilerini göstermeyi amaçlıyorum. (shrink)

This timely collection asks the reader to consider how society's modern notion of humans as rational, isolated individuals has contributed to psychological and social problems and oppressive power structures. Experts from a range of disciplines offer a complex understanding of how humans are shaped by history, tradition, and institutions. Drawing upon the work of Lacan, Fanon, and Foucault, this text examines cultural memory, modern ideas of race and gender, the roles of symbolism and mythology, and neoliberalism's impact on psychology. Through (...) clinical vignettes and suggested applications, it demonstrates significant alternatives to the isolated individualism of Western philosophy and psychology. This interdisciplinary volume is essential reading for clinicians and anyone looking to augment their understanding of how human beings are shaped by the societies they inhabit. (shrink)

Bu makale, on sekizinci yüzyıl Osmanlı-Türk nazarî düşüncesinin önde gelen isimlerinden Mehmed Emin Üsküdârî’nin (ö. 1149/1736-37) uzaklıkların (mekândaki uzanımların) sonluluğu ve teselsülün geçersizliği problemlerine ilişkin kaleme aldığı Şerhu’l-Berâhîni’l-hamse risalesini şekil ve muhteva açısından incelemektedir. Sonsuzluk problemi çok katman- lı bir yapıya sahip olup isbât-ı vâcib başta olmak üzere teolojik, epistemolojik, ontolojik, ve kozmolojik birçok meselenin dayanak noktasını oluşturmaktadır. Erken dönemlerden itibaren farklı düşünce geleneklerine mensup âlimler tarafından ele alınan sonsuzluk problemi, müteahhir dönemde müstakil risalelerin telif edildiği kozmopolit bir kelâm-felsefe geleneği (...) haline gelmiştir. Müteahhir dönemin son temsilcilerinden Mehmed Emin Üsküdârî de bu konuya dair müstakil eser veren âlimlerden olmuştur. Söz konusu risale, sonsuzluk probleminin Osmanlı entelektüel düşüncesindeki konumunu ve izlerini görebilmek adına önemlidir. Üsküdârî, risalesinde uzaklıkların sonsuzluğu tartışmalarında burhân-ı süllemî ve burhân-ı müsâmeteyi; teselsül tartışmalarında ise burhân-ı tatbîk, burhân-ı tezâyüf, burhân-ı ‘arşî ve beraberinde Mirzâcân Şîrâzî (ö. 995/1587) tarafından zikredilen iki farklı burhânı esas almaktadır. Müellif, bu bağlamda konuya ilişkin zikredilen burhânların muhtasar ve müfit bir sunumunu yapmış ve anlatılan bazı hususları geometrik temsillerle desteklemiştir. De- ğerlendirme ve tahkik olmak üzere iki ana bölümden oluşan bu makale, müellifin zikri geçen burhânlara ilişkin değerlendir- melerini, ilgili burhânların tarihî serencamını ve süreklilik ve değişim noktasındaki farklılıklarını incelemektedir. (shrink)

Informed and guided by ecosystemic thinking, the author addresses the question: What do we need to learn for the sake of dwelling and flourishing with our ‘natural others’ (human beings and all else that exists in our planet) in our era of technological dominance and perverse economic growth which, like a runaway train, continues to accelerate at the expense of natural, social and human capital? Through the storied experiences of Jean Jacques Rousseau, Karl Marx, and Max Weber, the fundamental character (...) of dwelling is interpreted as being-at-home in our world by safeguarding, caring and being a gracious guest in our mutual relationship with natural others. As earthly dwellers the author makes a case for the need to _ever learn_ to be _Guardians_ and _Gracious Guests_ of our natural others by bringing heart and soul into our relationships, including business relationships. This reflective article concludes with three practical exercises for being a Guardian and a Gracious Guest that can be used in organizations and in classrooms. Practical, not in terms of “how-to” but rather practice as a choice and decision between possibilities. (shrink)

The ethical and legal challenges posed by assisted reproduction techniques are both profound and breathtaking, with most societies unable to fully comprehend one technique before another one, even more daring, emerges. The wrongful implantation of embryos in two women undergoing in vitro fertilisation treatments at two separate clinics in the UK seriously vitiates the traditional concept of who is a parent. In one case, a patient’s embryos were wrongly implanted into another woman seeking similar treatment, and in the second, a (...) woman’s eggs were fertilised using sperm from a man other than her husband.In the first mix-up, neither member of the recipient couple was the genetic parent of the child, while in the second case, the recipient mother was the genetic mother and her husband was not the genetic father. The mix-ups resulted in litigation to determine who the rightful parents were. First, I will show in this paper that, although the outcome of the application of English law in both cases was in agreement with the outcome prescribed by basic principles of Islamic law and bioethics, that agreement is based on different reasoning in the two traditions. Next, I will show that the profound ethical implications of reproductive technologies begs for a more pluralistic bioethical discourse than the one-dimensional analysis applied by secular Western societies that currently dominates the enquiry, particularly as most Western societies are more or less multicultural and multireligious. (shrink)

Charting the development of the British tradition of naturalism from the 17th to the 19th century, this book provides fascinating insight into a wide range of thinkers, both Catholic and Protestant, who explored the themes of proof, practice, and the role of common sense. Reappraising what these thinkers can teach us about the relations between belief, action, and skepticism, Ferreira contributes to the philosophical study of naturalist replies to skepticism, as well as to a deeper appreciation of this particular segment (...) of British intellectual history. (shrink)

The practice of the construction and articulation of knowledge according to principles that allow for universal comprehension and progressive appraisal has established itself as one of the self-dis...

Philosophical Thought in Russia in the Second Half of the 20th Century is the first book of its kind that offers a systematic overview of an often misrepresented period in Russia's philosophy. Focusing on philosophical ideas produced during the late 1950s – early 1990s, it reconstructs the development of genuine philosophical thought in the Soviet period and introduces those non-dogmatic Russian thinkers who saw in philosophy a means of reforming social and intellectual life. Covering such areas of philosophical inquiry as (...) philosophy of science, philosophical anthropology, the history of philosophy, activity approach as well as communication and dialogue studies, the volume presents and thoroughly discusses central topics and concepts developed by Soviet thinkers in that particular fields. Written by a team of internationally recognized scholars from Russia and abroad, it examines the work of well-known Soviet philosophers (such as Mikhail Bakhtin, Evald Ilyenkov and Merab Mamardashvili) as well as those important figures (such as Vladimir Bibler, Alexander Zinoviev, Yury Lotman, Georgy Shchedrovitsky, Genrich Batishchev, Sergey Rubinstein, and others) who have often been overlooked. By introducing and examining original philosophical ideas that evolved in the Soviet period, the book confirms that not all Soviet philosophy was dogmatic and tied to orthodox Marxism and the ideology of Marxism-Leninism. It shows Russian philosophical development of the Soviet period in a new light, as a philosophy defined by a genuine discourse of exploration and intellectual progress, rather than stagnation and dogmatism. In addition to providing the historical and cultural background that explains the development of the 20th-century Russian philosophy, the book also puts the discussed ideas and theories in the context of contemporary philosophical discussions showing their relevance to nowadays debates in Western philosophy. With short biographies of key thinkers, an extensive current bibliography and a detailed chronology of Soviet philosophy, this research resource provides a new understanding of the Soviet period and its intellectual legacy 100 years after the Russian Revolution. (shrink)

In this paper we intend to propose a definition of function in biology. First we delimitated the problem and pointed out that a definition must not be related to hypotheses such as the causal connexion between form and function, phylogenetics or evolution, but that only the existence of functions is to be considered. The elements to be expressed in the definition are: the relation of function to form, the dynamic character, the integration into the activity of the total organism, the (...) possibility of latent functions and the fact that in the case of mechanical functions the function is not itself action, but directly related to it. So we proposed the following definition: A biological function is a property of a definite part of the total organism, marked by a certain form or structure, which property is actual or potential activity itself or directly related to activity, and by which the development and the maintenance of the organism as a whole is enabled to proceed in a harmonious way.We finished with some theoretical remarks in which the logical dependence of the function on the form is brought forward. Therefore form and function are not an example of the principle of complementarity, as is stated byMeyer-Abich. Attention is also given to a former paper byBarge on the form-function problem. This paper served as the starting point for the present discussion.Dans cette étude nous avons l'intention de proposer une définition de fonction en biologie. D'abord nous avons délimité le problème et faisons remarquer qu'une définition ne doit pas être mise en rapport avec des hypothèses comme la relation causale entre forme et fonction, phylogénèses ou évolution, mais que seule l'existence de fonctions doît être considerée. Les éléments qui doivent être exprimés sont: la relation de fonction à la forme, le caractère dynamique, l'intégration dans l'activité de l'organisme total, la possibilité de fonctions latentes et le fait qu'au cas de fonctions méchaniques le fonction même n'est pas action, mais y est immédiatement relative. Ainsi nous proposons la définition suivante: Une fonction biologique est une propriété d'une partie définie de l'organisme total, marquée par une certaine forme ou structure, laquelle propriété est activité actuelle ou potentielle elle-même, ou bien directement relative à l'activité et par laquelle le développement et le maintien de l'organisme total est mis à même d'avancer harmonieusement.Nous avons fini en faisant quelques remarques théoriques, où nous avons exposé que la fonction dépend logiquement de la forme. C'est pourquoi forme et fonction ne sont pas un exemple du principe de complémentement comme cela a été prétendu parMeyer-Abich. Nous avons également fait attention à une étude antérieure deBarge touchant le problème forme-fonction. Cette étude a servi comme point de départ à la discussion présente.Wir haben in dieser Abhandlung versucht eine Definition der “biologischen Funktion” zu geben. Zunächst beschränkten wir uns darauf, darzulegen, dass man bei einer Definition nicht auf Hypothesen hinweisen soll, wie z.B. auf den Kausalzusammenhang zwischen Form und Funktion, Phylogenese oder Evolution. Es soll lediglich des Bestehen von Funktionen berücksichtigt werden.Folgende Elemente müssen in der Definition zum Ausdruck kommen: die Beziehung der Funktion zur Form, der dynamische Charakter, die Integrierung in die Aktivität des Organismus als Ganzes, die Möglichkeit latenter Funktionen und die Tatsache, dass die Funktion im Falle einer mechanischen Funktion selbst nicht Aktivität ist, jedoch in direkter Beziehung zu ihr steht.Wir haben daher die folgende Definition vorgeschlagen: Eine biologische Funktion ist die Eigenschaft eines bestimmten Teiles des Organismus als Ganzes der eine bestimmte Form oder Struktur besitzt: diese Eigenschaft ist ihrerseits wirkliche oder mögliche Aktivität oder aber steht in einem direkten Verhältnis zu ihr; sie ermöglicht die harmonische Entwicklung und Erhaltung des Organismus als Ganzes.Zum Abschluss machten wir einige theoretische Bemerkungen in denen wir die logische Abhängigkeit der Funktion von der Form darlegten. Form und Funktion sind demzufolge kein Musterbeispiel für das Komplementaritäts-prinzip so wie es vonMeyer-Abich angeführt wird. Wir haben uns auch mit einer früheren Abhandlung über das Form-Funktion-Problem vonBarge befasst. Sie diente uns als Ausgangspunkt für die gegenwärtige Erörterung. (shrink)

Lots of Websites offer the possibility to donate human beings. Another problem of ethics of communications.

We investigated associations between moral reasoning and epistemological beliefs in an accounting context using the sample of 140 senior accounting students from a public university in Midwestern U. S. We found no significant correlations between accounting students' principled reasoning about Thome's ethical dilemmas and their beliefs about knowledge measured by administering Schommer epistemological questionnaire. We conducted post-hoc power analysis and present the evidence that the lack of associations should not be attributed to the lack of power. Overall, our results suggest (...) that reflective thinking and moral reasoning represent separate dimensions of cognitive process which develop at a different pace. Thus, a stand-alone course of ethics in accounting education is warranted since higher moral reasoning does not automatically follow from extended technical education and improved critical thinking skills. (shrink)